Ik zie her en der alweer een waslijst van taken opsommen van dingen die wij zouden MOETEN doen. Dat is niet zo fijn.
Onze eerste taak als boer is produceren. Dat is wat wij goed kunnen en waar wij goed in georganiseerd zijn. Er zijn een aantal producenten die ook nog een andere kaart opentrekken. Verbreding. Verkoop aan en contact met de consument. Dat lijkt fantastisch maar het legt een zware druk op ons. Enerzijds moeten wij een hele resem aan recepturen ontwikkelen die gewild zijn door de fijngevoelige consument. Anderzijds vraagt het heel wat investeringen in ruimte en apparatuur om alles op een ergonomische en vooral voedselveilige manier tot stand te brengen. Last but not least vraagt het een hele organisatie om alles op tijd gezaaid en geoogst te krijgen en te bereiden op vraag van de veeleisende consument en het zoeken van passende verkoopsuren.
Mag het nog ietsje meer zijn?
Vanwege het sluiten van wekelijkse markten in het voorbije jaar, onze favoriete verkoopsplaats bij uitstek, moesten wij onze hoevewinkel nog iets meer, iets langer openhouden, en wij moeten maar hopen dat de klant daar van op de hoogte raakt. Tegelijk mogen wij zelfs niet blij zijn als het in momenten goed draait want dat zou kunnen lijken als samenscholing en het creeëren van opportuniteiten. Jaloezie, weetjewel, ..
Kunnen we nog iets meer doen? Ja natuurlijk, laten we maar online gaan. Keuze te over om een webshop tevoorschijn te toveren, maar het kost, zeker in deze tijden, allemaal geld. En moeite, verschrikkelijk veel moeite om de fysieke plaatsen waar wij vroeger op de wekelijkse markten stonden te gaan invullen. Elke verkoop-organisatie heeft het ei van Colombus gevonden. Laten we online gaan. Boer of producent, vul jij maar alle producten in de webshop en wij gaan die voor jou online gooien en dan mag je het brengen naar de verzamelplaats en daar gaan WIJ als verkoopskanaal jouw producten verdelen en we gaan nog een beetje (20 à 25%) afromen van jouw verkoopcijfer om ONZE zakken vol te draaien. "Ik noeme geen namen, tis te delicaat" zei Vermandere.
Maar als we nu eens als eigen bedrijf "ook eens zouden online gaan". Zelf een webshop maken. Kost geld, kost heel veel moeite, nog eens alle producten in foto nemen, opvolgen, verzendensklaar maken. En kijken dat er wat geld binnenkomt. Kunnen we ervan uitglippen? Neen, want iedereen doet het en anders wordt je eruit gebonjourd. Simpel.
Aanpassen dus.
En je met alle inspanningen constateert dat de klant niet bij jou geraakt, wat moet je dan doen? Thuisleveren? Op 3de verdiep binnendragen en bij de klant in zijne frigo gaan steken? Vooral geen aanrader in tijden van Corona dacht ik. En het kost ook bakken vol geld. Een goed uitgeruste koelwagen Transporter kost 50 mille. Stel je doet daar 200.000 km mee dan heb je al een kost van 25ct per km zonder nafte, zonder omnium, zonder taksen. En de uren dat je onderweg bent kan je het eigen bedrijf niet oppassen. Uitbesteden? Weinig goede ervaringen met gekoelde pakjesbezorgers. Beedrop is eraan failliet gegaan.
Bijkomend vergt het weer zo'n enorme druk op onze bedrijfswerking en onze organisatieplanning want uiteraard wil iedereen zijn boodschappen tegen vrijdagavond 16 u om aan het avondeten te beginnen, behalve meneer X die moet werken tot 17 u en waarvoor je de toer mag herschikken. Oja, gekoelde boxen afleveren en ijspakken, tis allemaal op te lossen maar het kost weer klauwen vol geld aan investering.
Doen wij er aan mee ?
Uiteraard, en met volle goeste.
Maar tis te hopen dat wij er fysisch en psychisch gezond mogen onder blijven.
Bestelde jij al op onze Balieshop ?