Het was 1986 en er was daar iets ontploft en wekenlang moesten wij kijken van waar de wind kwam om te weten als wij de koeien op het gras mochten laten. Mensen zouden terplekke doodvallen van die radio-activiteit.
Daarna kwam Mond-en-klauwzeer MKZ
Nog wat later de gekkekoeienziekte BSE.
Een dieptepunt was de dioxinecrisis, wat heeft dat ons het boerenleven zuur gemaakt.
Tussendoor nog wat Afrikaanse en gewone varkenspest, MRSA, vogelgriep met ophokplicht, EHEC en Fipronil.
Volgens de opruiende media was half Vlaanderen toen al besmet met vanalles. Vele keren werd de boer aangewezen als bijna-doodsoorzaak.
Corona.
Nog nooit vielen er zoveel doden als in deze pandemie. De maatregelen zijn ongezien.
En gewoon simpel voedsel wordt weer heruitgevonden.
Leve de boer als voedselproducent.
Wij zullen het overleven.
We zullen er voor vechten,
Gisteren, vandaag en morgen zorgen wij weer voor het eten van onze medeburgers.
De rug recht, de kop in de schouders.
De blik op “ervoor gaan”
Zo ploegen wij weer voort.
Dag na dag.
Bekijk alle recente blogberichten van Boer Luc en Baliehof