Ooo wat fijn, weer een feestje

Ooo wat leuk

al die fijne wensen

van zoveel lieve mensen

die mijn volgende voordeur 6 een handje willen helpen inluiden.

Ik had me dus voorgenomen van vandaag alleen de dingen te doen die ik graag deed.

En dat heb ik weer goed voor elkaar gekregen, al zeg ik hetzelf.

Om zo'n speciale dag wat langer te maken extra vroeg opgestaan want Krista wilde vroeg en veel (gras)kaas maken en dat is nu ook gelukt. Fijn zo. Om eerlijk te zijn daarna nog weer wat getukt en dan samen met Matthias het melken helpen inzetten. Op tijd en stond opgehouden en dan een reeksje fitness oefeningen, dat spaart alweer een stukje van de 10-beurtenkaart bij de kinesist. Krakende wagens weetjewel ...

Een gezond ontbijt is de start van een goede dag, zie foto.

Dan eventjes wat helpen bij stoere tuinmannen om de nodige electriciteitskabels van punt A naar punt B in de grond te leggen terwijl ze toch een beetje in de aarde aan het roeren waren en tuinhout plaatsten.

Op de middag genoten van een lekkere "koude pla" met verse groentje en zachtgestoomde asperges in een gekookt hespje gedraaid, creatie van Krista, met een pasta'tje erbij door Sofie. Wat is het toch fijn om 2 keukenprinsessen in huis te hebben.

En dan het mooiste van de dag: met Matthias de hooischudder aanhangen en heel de namiddag grasjes van de 2 maaibeurt snede kwistig in het rond gegooid. En drogen zal het. Vorige maaibeurt op dezelfde plaats was net een maand geleden en omdat wij komende zaterdag een Groot Feest meemaken heeft de boer beslist dat het landwerk eerst moet gedaan worden. Gelijk heeft hij, de opbrengst kon nog wat meer zijn, dat wel, maar de kwaliteit is super prima.

Om 16.30 stipt op tijd weer thuis en naar goeie huiselijke gewoonte een klein verjaardagsfeestje met gezin en personeel met een tas koffie en een stukje taart. Heel lang moet dat niet duren, maar ondertussen wordt er wat losweg gegrapt en gedold en dat is een fijne sfeer. Het bezorgt ons een warm gevoel omringd te zijn door meelevende en  hardwerkende maar liefdevolle mensen die al heel veel hebben betekend voor ons gezin en ons bedrijf.

Er stonden daarna nog enkele hectare gras te schudden op het programma, in de mooiste landbouwstreek van Zerkegem, de Gemeneweide (in de spie tussen A10 en E40, aan de wegenpost en de weertoren). Wat fijn om daar telkens weer te mogen werken in de weidse boerennatuur in onze vette weiden die wij (mijn voorvaderen en ikzelf) in de loop der jaren heel bewerkbaar en productief gemaakt hebben. Mijn gedachten dwalen af naar het overlijden van mijn voorganger/leermeester vader en boer, gisteren exact 10 jaar geleden. Zoveel herinneringen die boven komen, zoveel tientallen seizoenen dat we daar samen gewerkt hebben.. Ook 10 jaar geleden een begrafenis moeten regelen tijdens de grasoogst. Memorabel.

Rond mijn tractor en mijn hoofd scheren kievitten, zwaluwen, kauwen, eksters, een reiger en een buizerd. Elk op zoek naar hun stukje prooi en dat alles in een strakke noordoostenwind die het gras in no time voldoende zal drogen. Het gehaaste en immer terugkomende verkeer boordevol nutteloze goederen en nergens-naar-toe-mensen raast voorbij op de snelweg naast mij en toch is dit een voorbehouden stukje natuur gestempelde grond maar met zo'n mooie productie voor ons bedrijf. Het bedroeft mij toch wel een beetje dat we deze waardevolle opbrengst beetje bij beetje moeten zien afgepakt worden ten voordele van de bloemetjes en de bijtjes en de vogeltjes door groenachtige bureaucraatjes en politieke stemmingmakerij. Moet dat voor hun nu zo echt, dat ongebreidelde genieten van hun kartografische wensnatuur? Eerlijk gezegd, ik bemerk in dat gebied nooit een wandelende levende luis/natuurminner, en ik kom daar veel.

Ik krijg bezoek. Iemand bezorgt mij op de avond van deze memorabele dag een hele doos pralinen. Kleinkindje Nova kijkt verwonderd in het rond naar zoveel weidse vlakte en harde wind en doet zoveel nieuwe indrukken op. Mijn traktorwerk wordt nog doorspekt met verschillende berichtjes en telefoontjes voor een prettige verjaardagswens. Dank !

Het hoofd moet nog eens leeg. Ik ga nu nog op het gemak een toertje fietsen in mijn mooie streek. Mijn weg is waar mijn Stella (fiets) rijdt, langs landelijke wegen dan.

Weet je wat, van die pralinen, vertel het maar aan niemand, dat blijft tussen ons.

En alle +335 bezorgde en  lieve mensen die mij via zoveel diverse kanalen een fijne verjaardag hebben gewenst zijn heel hartelijk bedankt.